Уртын урт бичлэг буюу удаан уулзаагүй нөхөртөө хуучлах нь

Сайн уу? Блог минь. Удаан хугацаанд хийгээгүй уртын урт бичлэг оруулах гэж байна шүү. Бэлтгэлтэй байгаарай.

Завгүй амьдралдаа завсар гаргаж, цагийг түр ч атугай зогсоох гээд үзье. Завгүй гэдэг үгнээс маань залхаад, зарим нь бүр итгэхээ больж эхэлж байх шиг байна. Одоо яая гэхэв, заваа хүнээс нууж харамлаж үзсэнгүй дээ, өнөөг хүртэл.

Нэгэн зүүд

Саяхан нэгэн сайхан зүүд зүүдэллээ. Цонхны дэргэд байх буйдан дээр нүцгэн завилж суугаад (гэртээ бол би байнга ингэж суудаг юм)хөл дээгүүрээ бүтээлэг бүтээчихсэн, босоо бүрхүүлтэй гэрлийн дор ном уншиж байх юм.

Байшин маань зуслангийн модон байшин байх бөгөөд гадаа харанхуй хэдий ч цонхны цаана мод байгаа нь надад мэдрэгдэж байлаа. 

Гэхдээ буйдан маань цонхруу хараагүй бөгөөд харин ч цонхруу нуруугаа харуулж цонхны эсрэг ханан тал руу харсан нь тэнд ор байгаагынх ажээ. 

Би номоо нэлээн шимтэн уншиж байгаад дээшээ толгой өндийлгөн харвал орон дээр маань хэвтэх бүсгүй нүцтгэн биеийнхээ ихэнхийг гаргаад ганц хөлөө л хөнжлөөрөө хучин хэвтэх байна. Бүсгүй сэрчихсэн надруу харж байхыг үзээд би "Өө миний хайр сэрчихсэн юмуу?" гэвэл "Мхм, аль дээр сэрсэн" гэв. "Тэгээд хайрдаа хэлэхгүй яасын" гэх зуур би номоо тавин бүсгүйн зүг босоход бүсгүй хэвтэрээ засан "Зүгээр л чамайг хармаар санагдаад" гэлээ...

Жич. Эдгээр зургийн аль нь ч миний зүүдэндээ харсан зураг байшин, буйдан, цонхы зураг биш боловч эвлүүлээд бодвол дөхөх байхаа. :)