Намрын байшин (Фантаз мөрөөдөл)

Намар үнэхээр сайхан юмаа. Шинэ орсон ажлын маань цонхоор Хээтэй хорооллын арын зам тодоос тод харагдах юм. Хүүхэд байхдаа өгсөж гүйдэг байсан уул, давж алхан гэртээ харьдаг байсан зам, ангиараа дээр нь гарч тоглодог байсан төмөр бөмбөрцөг, одоо дархан хотынхоны маань салхилах дуртай газар болсон морин хуурын цогцолбор гээд бүгд сайхан харагдаж байна.

Энэ жилийн намар эрт болчих шиг санагдах юм, яагаа ч гүй эрт байхад навчис шарлаад бүгд уначихсан. Тэгтэл 9 сар ч дуусаагүй байхад цас ороод, одоо уул тал маань дундуураа хар зураасан замтай цав цагаан өнгөтэй болчихлоо. Тэнгэрт бүдэг бүдэг сэмжин цагаан үүлнүүд хөвөх ч гүй байрандаа байна, харин намрын шар нар байдаг хүчээрээ шарж байгаа нь харваас илт боловч яг л өглөөний нар шиг ямар ч илчгүй байна. Би яг ийм өглөөний нар харж байгаа юм шиг санагдаж байсаар байгаад оройтой золгож байгаа.ккк. Сэтгэл нээх сайхан өөдрөг, баяр жаргалтай. Харин баяр жаргалаа хуваалцах хүнгүй, бага зэрэг ганцаардсан байдалтай... Бага байхдаа “Том болоод...” гэж боддог байлаа, одоо харин “Баяжиж байгаад” гэж боддог болсон нэгэн сайхан бодол бий.

Модтой уулын эргэрт, яг модон дотор модон бяцхан байшинтай болно гэж боддог юм. Намар болохоор очдог. Байшин маань хажуудаа томоос том төмөр ёмкостой, түүнрүү байшин дээр буусан бороо цасны усыг хуримтлуулдаг, тэндээсээ гэрлүүгээ шүүлтүүрээр орж унд болон ариун цэвэрт хэрэглэгддэг байна. Бас байшингийн дээвэр нь бүхлээрээ нарын зай хураагууртай тул хэдийд ч очсон тогтой. Байшин дотор ил ханын зуухтай, бас халаалтын тусдаа зуухтай. Алийг нь ч галалсан байшин бүхлээрээ халдаг, бас шүршүүрийн ус, саун маань халж бэлэн болдог байна. Байшингийн гадаа морьны жижигхэн жүчээтэй байна. Би намар болгон очихдоо айлаас уналаганы 2 морь авч очоод, тэндээ тэжээж хонуулж байх болно. Өдөр нь морио унаад уулаар аялж, номоо бичиж, бас байгалын зураг авна. Уулнаас доошоо бууж загас ч барьсан болж байна. Байшингий хаалганаас 10 алхмын зайд сүүдрэвч бүхий модон ширээ байна. Тэнд найзууд болон олон зочин ирэхэд хооллож байх юм. Бас орой гэртээ ирээд компьютерээ дэлгэж сууж байна. Намар мод шарлаад эхлэнгүүт тэр байшиндаа очиж, намар нэлээд орой явж байх болно. Энэ бол миний мөрөөдлийн намрын байшин. Би зусландаа зун биш намарт гарч байх болно.

Амьдралын садаанууд

Ёооё сда уур хүрмээр юмаа. Зүгээр мөрөөрөө сайхан амьдраад явж байхад сдакууд бүүр нэг гай болох гэж гарч ирэхийн… Тэгээд бүүр мэнгэ нь голлож байгаа юм шиг өчнөөн чирэгдэл болж очиход өөдөөс тийм юм яриад сууж байгаа байхгүй юу. Бас нэг муу шуналтай, өлөн гэж. 2000-р шинэ дэвтэр нээж өгнө гэсэн мөртлөө 5000-г өгөхөөр хариулт байхгүй таг болно. Тэгээд шаамал шаамал юм яриад л...

2008 онд анх удаа цэргийн үзлэгт орж байсан юм. Тэгэхэд шинэ дэвтэр нээлгээд өвчнөөр чөлөөлөв гэж тамга дараад дахиж цэрэг татлагад орох шаардлагагүй гэсэн юм. Тэрнээс хойш надад угаасаа цэргийн зарлан ч ирээгүй. Тэгтэл энд ажилд ороод 5 хоноогүй байхад нэг хэнхэг хүүр хүрч ирээд цэргийн үүрэгтний үнэмлэх асуугаад болдоггүй. Би тайлбарлаж хэлээд байхад л хамаагүй, зүгээр үнэмлэхээ аваад ир гээд байсын. Тэгээд намайг байгууллагынхаа цэрэгт очиж бүртгүүлэх ёстой хүмүүс дунд аваачаад биччихэж. Би очихгүй гээд байж байтал цэргийн комист цаас хүргэж өгөх ёстой, хүргэх хүн алга бусад нь бүгд оччихоод ирсэн гээд намайг амар заяа үзүүлэхгүй болохоор нь очлоо доо яах аргагүй. Тэгтэл 17 цаг хүртэл байх ёстой нөхөд маань 16:40 гээд очиход байдаггүй ээ. Нэг ч хүн алга. Тэгэхээр нь буцаад хүрээд ирлээ. Маргааш нь бас очих болоод эртээ яваад очто нөгөө байран дээрээ байдаггүй ээ. Өөр сургууль дээр байрлаж байгаа гэнэ. Дахиж очлоо. Тэгсэн байна, гэхдээ шаамалтаал оюутнуудыг хоцроод гэж загнаад л сууж байна. Өчигдөр очих ёстой байсан хүмүүс нь өнөөдөр ирэхээр тэгж байгаан гэнээ. Намайг тэгэж хэлээгүй л дээ. Тэгээд болоогүй ээ, өчигдөр 17 цаг хүртэл байсышдээ гээд улайх ч гүй хэлээд сууж байдгийм даа. Худлаа яриад бай гээд хэрэлдэтэй нь биш, зуулгачих байлгүй, тэгээд ч өөр хүнийг тэгэж загнаад байж байхад нь би хажуугаас нь ороод ч яах билээ гээд юм хэлсэнгүй. Тэгсэн муу хурандаа нь хараин чиний наад үнэмлэх чинь тамгагүй, дугааргүй иймээс хүчингүй гээд дахин өгөх болов оо. Дээр нь уг нь дугаар тавиад л тамгаа дарчихвал болчих юман дээр шинэ үнэмлэх өгч хэдэн цаас олох гэсэн л юм байлгүй гээд нээх тоосонгүй, хоёр мянга гэхээр нь бүхэл тав өгсөн чинь хариулт байдаггүй ээ. Нэхээд байвал бас дургүйг нь хүргэчих юм болов уу гээд бас юм хэлсэнгүй. Тэгсэн харин ёстой шаамалтаж эхэлдэг юм даа. Чи бол одоо ингээд зөндөө төлбөрт унаж байна. Ганц л удаа цэргийн үзлэгт орсон байна, бараг хоёр сая төгрөгний өрөнд орлоо. Миний утсыг тэмдэглээд ав, хориод хоногийн дараа яриарай. Чамайг өөр чөлөөлөх хөнгөлөх юм юу байна судлаж үзье гэнээ. Хахууль авч хааж өгөх гэсэн санаа юм биз дээ. Би асуулаа миний өнөө өвчнөөр чөлөөлөв гэсэн тамга яахын гэсэн чинь ураад хогийн саванд хийчихсэн хойноо тэр чинь нэг удаа чөлөөлөв л гэсэн тамга байсын, бүр чөлөөлсөн тамга чинь бүүр том байдгийн. Тэгээд ч чи бүр чөлөөлөгдөх хүн биш байна. 07-р чөлөөлөгдөж байгаа хүн чинь нэг нүдгүй, тахир дутуу 5 хавиргаа авахуулсан хүн байдгийн гэнээ. Хахаха. 5 хавирга нь ч бас юув дээ. Аа тийн бас элий балай гэсэн. Нэг иймэрхүү л юм болох шив дээ. Одоо тэгээд дахин цэргийнхэнд бүртгэгдээд баригдчихаж байгаа юм байна л даа. Хурандаа гуйтай ярьвал хэдэн цаас өгөөд хаалгачих л гэж хэлэх байхдаа.

Умартахуй

Оройд нэг жоохон юм хийчихдэг байх юм сан. Англи хэл ч юмуу, зохиол бүтээл ч юмуу, эсвэл програмчлалыг ямар нэгэн жижиг юм ч юмуу... юу ч байсан яахав. Жоохон л үр бүтээлтэй байвал болчих гээд байна. Дэлхийрүү бууж ирэхээсээ өмнө “Амжилт гуйтай” уулзах болзоо тавьсан юмсан. Одоо болтол уулзсангүй, хальт хальт тааралдах ч юмуу толгой дохих төдий зөрөөд өнгөрсөнийг эс тооцвол. Уулзаад уг нь найзалчихвал амьдралын том зорьлого биелэх сэн дээ...