Бороо нээх гоё
шаагиад л орно. Бодол нээх гоё ноороод л угаагдана. Сэтгэл нээх гоё шаагиад л
шуугиад байна. Сэнгэсэн айраг хамарт үнэртэх шиг догдлуулна. Амьдрал юутай баян
билээ, амьд явах юутай жаргалтай билээ. Дуртай дуугаа аялмаар, сэтгэлд
хоногшсон дуугаа сонсмоор, жаргалтай. Нимгэн цамцыг нойтон салхи нэвт үлээсэн ч
арьсыг л дааруулах төдий, тэр тусам нь харин сэтгэлийн гижиг хүрч бодол улам
жаргалтай жавхаалаг болно. Нээх гоё, нээх л гоё тийм нэг өгүүллэг бичихсэн...
No comments:
Post a Comment